Joke van Leeuwen - Andermans hond

Bomen uit de vorige eeuw vormen een dak boven het grasveld. Zeker in de zomer. Ze nodigen de hondjes uit om hen te bewateren. Zelfs de zuil onder het gedicht moet het soms ontgelden. Is het een zich afzetten tegen de tekst die er bovenop staat? Hondjes kunnen niet lezen, maar hun baasjes des te beter. Zijn ze dwars of hardleers?

Ooit was dit een weelderig park. Met bloemperken vol kleur en stenen met mos. Een vijver met een bruggetje er overheen. Een kiosk waarop muziek gemaakt werd op zomerse dagen en obers langs tafeltjes zwierden met goedgevulde glazen. Bruidsparen maakten er foto’s. Verliefden kusten er elkaar. Liggen in het gras kon toen nog.

Een hond blaft de stilte aan flarden.