Simon Vinkenoog - Voorwoord
Het water ruist, valt naar beneden en probeert het verkeer te overstemmen. Toeristen genieten op het terras aan de overkant. Boter bij de vis en krenten in de pap. Er is er maar één die het woord neemt. De puntjes op de i zet. En dat is Simon zelf. Je moet er oog voor hebben voor dit gedicht. En geduld. Een slotwoord zal nooit meer komen.
Gulpen, één van de oudste nederzettingen in Zuid-Limburg, is ontstaan op een strategisch belangrijk punt: het kruispunt van de Romeinse heerwegen Maastricht – Aken en Luik – Heerlen. De Looierstraat dankt zijn naam aan de leerlooiers, die gebruikt maakten van het water van de Gulp.
Aan de Dorpsstraat, naast het oude gemeentehuis op nr. 18, zijn aan een binnenhof nog resten te vinden (o.a. boogramen) van het gebouw van het vroegere kantongerecht; van 1661 tot 1934 had Gulpen een eigen rechtbank.
Even verderop aan de Dorpsstraat ligt het Joods monument van Appie Drielsma, die als kind in Gulpen ondergedoken heeft gezeten. Het monument symboliseert een onderbroken levenslijn in een strak ritme. Op de middelste kolom onder een Davidster staat een Hebreeuwse tekst, vertaald: Hou zoveel van je naaste als van jezelf. Ik ben de eeuwige.
Op het kerkhof staat nog de oude kerktoren, daterend uit de 11de-13de eeuw. De toren hoorde bij de oude St. Petruskerk, die in 1924 werd afgebroken. De muren, die een dikte van 1,5 m. hebben, wijzen er op dat dit een weerbare toren was.
