Ivo v Strijtem - Mijn woorden

Achter de bank rijst hier de kerk hoog op. Overziet het dorp, de bomen en het gedicht. Zittend op de bank lijkt de tijd even stil te staan. In de verte fluit een stoomtrein en stuwen de machines de rijtuigen verder van je af. Verder weg in het verleden. De toeter van een auto haalt je uit je mijmeringen . Wandelaars dalen de steile trap af langs het kerkhof. Ze blijven even staan, kijken en wijzen. De slag van de torenklok verjaagt hun stemmen. Dan vervolgen ze hun weg in de richting van de Geul, met de stroom mee, die zich even ondeugend verstopt achter witte geveltjes en er zo af en toe tussendoor piept.

De kerk is gewijd aan de H. Mauritius en het oudste gedeelte dateert van voor het jaar 1000.