Anna Enquist - De veldtocht

Een historische plek deze molen, waar heel lang olie werd gewonnen. Een eeuw geleden kwamen hier jonge schilders bij elkaar om te leren hoe een penseel te hanteren.

Mist kruipt uit de grond, maar ook weegbree, distels en koekoeksbloemen. Het geluid van de vogels wordt overstemd door het voortdurende gesuis van banden. Daar waar eens de stilte heerste en het geklater tegen het rad, voert nu het geraas de boventoon. Ondanks dat een plek om vast te leggen op het doek.

Bij de Oliemolen even genieten van deze oude glorie. Historie: de oorsprong van “de Oude Oliemolen” ligt vermoedelijk in de Middeleeuwen, maar dateert in elk geval van vóór 1551. Uit dat jaar komt de eerste schriftelijke (bewaarde) vermelding van het bestaan van de molen. In de eerste eeuwen deed de molen dienst als oliemolen.
Er werden oliehoudende zaden geperst, vooral het zaad van de knolraap. Toen het gebruik van olie minder werd, schakelden veel molens over op het malen van granen. Vanaf circa 1830 deed ook de oliemolen dienst als olie- en graanmolen en vanaf circa 1850 zelfs alleen als graanmolen. Maar zij bleef luisteren naar de naam “de Oude Oliemolen.
Sinds 3 augustus 1945 is de molen buiten gebruik. Op deze dag brak er in het riviertje het Geulke brand uit. Een grote hoeveelheid benzine, die de Amerikaanse bevrijders in het riviertje hadden achtergelaten, vatte die dag vlam. De brand verwoestte het molengedeelte met inbegrip van het houten onderslagrad. Twee jaar later werd het afgebrande gedeelte weer in zijn oorspronkelijke staat hersteld.
Het gebouw werd echter niet meer als graanmolen ingericht, maar doet sindsdien dienst als boerderij en woonhuis.