Hans Andreus - Observaties

Ze kan je niet ontgaan, deze plek. Komend uit Valkenburg of Schin op Geul ligt, wandelend langs de Geul, zo maar voor je het kasteel Schaloen. Een lange oprijlaan, omzoomd door prachtig naar elkaar reikende lindes, voert je naar dit mooie kasteel. Een slotgracht, waarop in koude winters geschaatst wordt. Omringd door bijgebouwen, de oude watermolen, onderdeel van de kruidentuin, ruisend Geulwater door de schoepen van de molen. Aan de overkant het prachtige hellingbos. De stilte, op vaste tijden even onderbroken door het carillon van het kerkje van Oud-Valkenburg.

Hier waant men zich in oude tijden, het landschap, het kasteel, liggen er, ze zijn er, alsof het nooit anders is geweest. Ze hebben aan zichzelf genoeg. Een passant die dit beseft, voelt zich intens gelukkig, hier op deze plek.

Kasteel Schaloen werd lang bewoond door de geslachten Hoen van Cartils-Neufchateau en de Villers Masbourg- d’Eclaye. Het is ook nu nog bewoond, maar niet toegankelijk.