‘Kralen’ van Lotte Kemps (winnares van de Stella Maris dichtwedstrijd 2013).

Hierna gaat u even terug, steekt het spoor over en gaat onmiddellijk links de trap af. Na 250 m maakt de Gansbaan een bocht naar rechts. In deze bocht neemt u het voetpad dat naar links gaat, richting park. Op de hoek van de Kerksteeg en Markt/Kerkstraat heeft u zicht op de gotische Basiliek en het Proosdijklooster (nu appartementen), en vlak voor u ziet u de Vredeskapel met rechts de oude Kapelanie.

De Basiliek van het Heilig Sacrament te Meerssen is een pronkstuk van de Maasgotiek. Eerder stond op de plek waar zich nu het middendeel bevindt een kapel uit de Karolingische tijd. Tussen 1320-1340 bouwden Benedictijnen ('monniken van Reims') het lage koorgedeelte in gothische stijl. Het middendeel werd aan de gothische stijl aangepast. In 1465 was er brand in de kerk en in 1649 waaide de kerktoren gedeeltelijk om. In de jaren 1934-1938 werd de kerk volledig gerestaureerd en bovendien vergroot door Jos Cuypers, die ook het Proosdijklooster ontwierp en de Vredeskapel. In het koor van de Basiliek bevindt zich het zeer opmerkelijke en fraaie laatgotische Sacramentshuisje in torenvorm (1500). Het bewonderen waard zijn verder de prachtige gebrandschilderde ramen van de beroemde Meerssense kunstenaar Charles Eyck. In 1938 heeft Paus Pius X1 de kerk tot Basiliek verheven.
De Vredeskapel, naar een ontwerp van Jos Cuypers in historiserende stijl is gebouwd in 1942 ter inlossing van een gelofte: als er tijdens de mobilisatie voor de Tweede Wereldoorlog in Meerssen geen slachtoffers zouden vallen, zou er een kapel ter ere van Maria gebouwd worden.
Het Proosdijklooster, ook een ontwerp van Jos Cuypers, is gebouwd in 1937 nadat de Proosdij moest worden afgebroken in verband met de uitbreiding van de Basiliek. In 2006 is het klooster door de zusters verlaten. Het pand is nu opgenomen in een groter appartementencomplex.

U loopt 10 meter over het fietspad, en gaat direct daarna via een poortje aan de rechterkant het park in. U loopt over het pad onder de stenen poort door en houdt het pad aan, pal langs de vijver. U vindt u de zuil met het gedicht: